Zwyczaje randkowe w innych kulturach potrafią nas czasami zaskakiwać i zadziwiać. Ale niektórym trudno odmówić bardzo specyficznej logiki.
Butan
Spotkania kochanków w Butanie przypominają trochę praktyki randkowe w Chinach, gdzie wszystko odbywa się po kryjomu, chociaż teoretycznie wszyscy wszystko wiedzą. W teorii w Butanie też wszyscy wszystko wiedzą, ale w praktyce para raczej zachowuje się ukradkowo, ponieważ mężczyzna przyłapany z kobietą może być zmuszany do poślubienia jej.
Nie da się go skutecznie do tego zmusić, jeśli naprawdę nie chce, co nie oznacza jednak, że zupełnie uniknie kłopotów.
Przyłapany mężczyzna będzie musiał odpracować zniewagę w gospodarstwie swoich przyszłych lub niedoszłych teściów w zależności od rozwoju sytuacji. Jest to oczywiście praca zupełnie za darmo. Zakłada się bowiem, że szanujący się mężczyzna nie da się przyłapać, więc jeśli córka umawia się z mniej bystrym , ten powinien za to zapłacić.
Irańskie średniowiecze
Butan może się wydawać miejscem niezbyt przyjemnym do randkowania, ale do Iranu mu naprawdę bardzo daleko. Iran to kraj, gdzie randki w zasadzie się nie odbywają. Wszystkie małżeństwa powinny tam być w teorii zawierane przez rodziców państwa młodych, a pierwsze spotkanie na ślubnym kobiercu powinno być normą.
W końcu irańskie kobiety to nie jakieś nierządnice, które spotykałyby się z mężczyznami przed ślubem. Wszystko to związane jest z religijnym terrorem, który co prawda w miastach traktowany jest trochę po macoszemu i nikt nie rzuca od razu kamieniami w kobietę, która rozmawia z mężczyzna, ale trzymanie się za rękę czy pocałunek w miejscu publicznym jest nie do pomyślenia. Od razu do akcji wkroczyłoby religijne Gestapo Iranu.
Randki w Iranie najczęściej odbywają się poza Iranem. Jedyną szansą na normalne życie jest tam po prostu wyprowadzenie się i wielu Irańczyków tak właśnie robi, wybierając się na studia czy do pracy za granicę, gdzie randki są normalnym zjawiskiem społecznym. Zwłaszcza w biedniejszych obszarach wiejskich trudno jest o jakikolwiek rozsądny system randkowania. Może być to niebezpieczne dla życia.
Powyższe przykłady są tak różne od europejskiej kultury, niezrozumiałe a jednak realne. Portal randkowy w takich krajach nie jest w stanie za bardzo pomóc, bo po pierwsze jest blokowany, a po drugie tylko randka online jest tam dostępną opcją. Chęć spotkania się w realu z kimś poznanym za pośrednictwem Internetu mogłaby się źle skończyć. W Butanie konsekwencją są wielogodzinne wolontariaty na rzecz niedoszłych teściów, Iran ze swoją rygorystyczną kulturą w ogóle nie akceptuje spotkań młodych ludzi przed ślubem.
a w Iranie są w ogóle randki? tam kobietom coś wolno?
dziwne są kultury w innych krajach, dobrze ze mieszkamy w europie 😉
ciekawie piszecie 😉 fajnie się was czyta 🙂